Onze parochie is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw en aan Sint-Antonius Abt.
De verering rond het beeld van Onze Lieve Vrouw moet omstreeks 1240 begonnen zijn. Het staat vast dat er rond die tijd reeds een Mariabeeldje aan een boom hing in de bossen van Nazareth.
Het beeld dat wij thans in onze kerk bezitten dagtekent uit die tijd. Het is slechts 69 cm. hoog, doch er werd later een voetstuk onder geplaatst. Het is uit één stuk, uit eikenhout gesneden. Dit beeld heeft in vroeger tijden stellig aan een boom gehangen; bewijzen hiervan zijn het uitgeholde ruggedeelte waaraan een zware ijzeren haak is bevestigd.
Maria draagt het kind Jezus op de linkerarm en houdt in de rechterhand een scepter.
Thans is het beeld getooid met een prachtig kleed van brokaat, waarover een blauwe mantel en een sluier van kant. Op het hoofd van Maria en Jezus werd een kroon geplaatst; deze van het kind Jezus is wel in verhouding veel te groot; wij vermoeden dat men hierdoor de figuur van Jezus groter wilde voorstellen.
De oudste geschreven vermelding van het beeld vinden we terug in een akte van 20 september 1447. Het betreft een contract, afgesloten door Nicolas van der Zickele (toenmalige heer van Nazareth) en de kerkmeesters, met de Gentse beeldhouwer Cornelis Boene, voor het maken van een tabernakelnis voor het beeld van O.L.Vrouw en een draagbaar met hemel om het beeld in de processie te dragen.
Het is een wonderbaar feit dat het beeldje in de loop der tijden aan alle gevaren en rampen ontsnapt is: het overleefde twee beeldenstormen, meerdere plunderingen door vreemde troepen, en tweemaal werd het uit de brandende kerk gered.
Al heeft de tand des tijds ook hier ingegrepen, toch is het aangezicht van Maria tot op heden zeer gaaf gebleven, terwijl de romp van het beeld wel sporen van houtworm (molm) vertoont, waartegen een behandeling moet zijn toegepast.
Daarom, en vooral omwille van de vele gebedsverhoringen alhier bekomen, wordt het beeld miraculeus genoemd.
Sint-Antonius Abt, 2de patroonheilige van onze parochie.
Met hem bidden wij tot God en vragen om zegen over onze gemeenschap. De Heilige Antonius werd geboren rond 251 te Koma (Opper-Egypte) uit Koptische ouders. Op twintigjarige leeftijd verkocht hij zijn erfenis, verdeelde de opbrengst onder de armen en ging in een graftombe wonen. Daar probeerde de duivel hem van zijn ascetisch leven af te brengen. Antonius weerstond aan de beproevingen en trok zich verder in de woestijn terug. Zijn voorbeeld vond navolging bij veel jonge mannen die zich rond hem in de woestijn verzamelden en door hem als een vader werden geleid. Zo werd hij Abt. Ook talrijke pelgrims en zieken kwamen hem opzoeken. Antonius trok nog dieper de wildernis in, tot aan de berg Kolzim bij de Rode zee. Daar overleed hij in 356. Hij wordt voorgesteld als een kluizenaar met lange baard, gekleed in donkerkleurig boetekleed, vaak met kap op het hoofd. Zijn bekendste attribuut is een varken, soms met bel rond de nek. Ook een boek en een abtstaf, een duivelsfiguur of een draak, een raaf een kruisbeeld en een rozenkrans komen vaak voor. Deze Heilige werd destijds gekozen voor onze parochie. Hij is een voorbeeld om ons leven naar God te richten.
De Feestdag is op 17 januari. Hij wordt aangeroepen om tot hem te bidden tegen angsten, bekoringen en bezetenheid en om genezing van het Sint-Antoniusvuur of moederkorenbrand, epilepsie en van besmettelijke ziekten zoals gordelroos, huidziekten, jeuk, ontstekingen enz. Naast medische verzorging kan ons gebed genezing bevorderen. Ook tegen veeziekten, en voor gezond vee kunnen wij bij hem terecht.
