Voor het leven van de H. Martinus moeten we terug naar de nadagen – 4de eeuw – van het reusachtige, maar zeer kwetsbaar geworden Romeins imperium.
Om een nieuwe bondgenoot te vinden in de strijd tegen de vele moeilijkheden, had keizer Constantijn in 313 aan het optimistische christendom plechtig de vrijheid van godsdienstuitoefening toegestaan.
Geboren ca. 316 in het verre Pannonië (huidige Hongarije), bouwde Martinus zijn militaire carrière op in het Noorden van Gallië ( huidige Frankrijk) in de buurt van Amiens. Daar zou hij, als officier te paard, aan de stadspoort zijn genereuze aandacht voor de armen metterdaad hebben bewezen.
Later werd hij, tegen zijn zin, de dynamische bisschop van Tours, in de Loirestreek, waar hij ca. 397 stierf.
Bij de kerstening van West-Europa werd hij, vooral in Noord-Frankrijk en de Lage Landen, één van de meest vereerde “voorsprekers”. Geen bevolkingsgroep of ze eerde de H. Martinus. Geen kwaal of kommer, of hij moest bemiddelen….
In onze gemeente zijn zelfs 2 kerken aan deze beschermheilige gewijd. In Asper is de verering van Sinte Marti tot op vandaag bijzonder levendig gebleven.
Eeuwenlang was zijn feest op 11 november, het typische volksfeest met aandacht voor de vele armen.
In het licht van de “derde” en onze eigen “vierde” wereld heeft Martinus’ radicale mededeelzaamheid nauwelijks aan actualiteit ingeboet.
Heilige Martinus, bid voor ons.
